Hoe leuk was dat? Ik kreeg een bericht binnen in mijn zakelijke mail. Het was een bericht van een medewerker van de Stichting waar ik werk. Ze had het boek met veel plezier gelezen en vroeg zich af of ik een podcast wilde opnemen met haar en een collega. De leidraad is het boek ‘Gun de kinderen wat ellende!’ en aan de hand van hoe het gesprek loopt komen er ook ander zaken aan bod.
Wow! Dat was nog eens een vraag zeg. Ik heb er heel even over nagedacht. Maar ik was snel overtuigd. ‘Gun jezelf ook even wat ellende’ sprak ik mezelf toe.
Welke ellende bedoel je dan? vraag je jezelf misschien af. Allereerst was het iets wat ik nog nooit gedaan had, een nieuw pad. Dat geeft altijd even wat wrijving, wat spanning. Leuke spanning, maar toch. Daarnaast gaat er dan een stemmetje in mijn hoofd rond die zich afvraagt of ik wel voldoende te melden heb, of het wel interessant genoeg is. Het onzekere mannetje staat weer even op. Maar waar de schoen wat knelt, waar de wrijving zit, daar zit de groei.
Uiteindelijk op vrijdag 21 maart zat ik op kantoor met twee mensen (Lotte de Rooij en Daniël Koelink) een podcast op te nemen. Het gesprek was in eerste instantie onwennig voor ons allemaal, maar al snel liep het wat losser en kwam er ontspanning. De onderwerpen schoten heen en weer. Het hoofdonderwerp kwam steeds weer terug in het gesprek met mooie uitstapjes en overwegingen.
Het was een mooie ervaring. Ik ben blij dat ik de kans heb gekregen dit te mogen doen. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat, er wordt ‘as we speak’ aan gewerkt.
